Kendini eleştiremeyen insanlar size yeni yönünüzü bulmanız için yardım

Kendini eleştiremeyen insanlar size yeni yönünüzü 

Kendini eleştiremeyen insanlar size yeni yönünüzü bulmanız için yardım ederler.

 Dinlemeyi reddetmek gibi hissettiren şey aslında sorumluluğu kabul etmekteki yetersizlik olduğu gibi; suç atma, yargılama veya kişiliğinize şahsi saldırıda bulunma ya da kişisel reddetme anları  sizi bir sonraki heyecan verici sahneye yönlendiren Evrenin kendisidir aslında.

Sizi derinden anlamaya ve sevmeye çalışanlar bir karşılıklı iletişim sırasında herhangi bir noktada bir şeyleri ispatlamanızı beklemezler ya da kontrol etmeye çalışmazlar.

Dolayısıyla, en büyük çatışmaları yaşadığınız insanlar aslında size şunu söylemektedirler: “Lütfen parlaklığınızla benim dikkatimi dağıtmayın, ben kendim gibi olarak yeterince meşgulüm zaten”. Aynı mekanı kullanmak zorunda olduğunuz kişiler için sözkonusu olsa bile anahtar; meselelere eğilmek ve kötü niyetli bir davranışla karşılaştığınızda uygun sınırları koyduğunuzdan emin olmaktır.

 Bu, eylem halindeki şefkatin sertçe bir nezaketidir.İnsanın özünde, çekirdeğinde yatan kavramın empati olduğunu, empati kurabilmek olduğunu düşünüyorum.

Kendini bir başkasının yerine koyabilme gücü, arzusu, kabiliyeti...

Hayatı bir başkasının gözünden bakabilmek ......

Beni mutlu eden bir başkasının yerine kendini koyma yeteneği.

Hayata biraz da farklı açılardan bakabilmek gerekir..Öfkeli bir toplum haline geldik, ve insani iliskilerimiz çok zedelendi.

Ve konuşursanız birçok insanla, aydınla, atmışları yaşamış, yetmişleri yaşamış , seksenleri yaşamış çok farklı yaş grubu insanlarla, hemen hepsi aynı şeyi söylüyorlar zaten.

Bı neler gördük ama hiçbir zaman bu kadar umutsuz olmamıştık.

Bizim bugün kaybettiğimiz şey umut duygusu... o çok zedelendi.

Bu topluma , bu kültüre, geleceğe dair umut çok zedelendi.

Nazım HİKMETDEN bir söz

"Her daim kendin ol. Sen.seni anlayana mucizesin."

 Senin işin tepki vermek değil, hissetmek!

Olman gereken yerdesin, çünkü buraya seni getiren, içinde taşıdığın ruhun ta kendisidir.”

Hayat bir nehir gibi akar, sen ise o akışın içindesin. Ama dur ve kendine sor: Bu akışın neresindesin? Sürüklenen mi, yön veren mi? İnsan çoğu zaman tepki verir, çünkü korkar. Oysa yaşam, yalnızca tepki vermek için değil, onu içtenlikle, tutkuyla kucaklamak içindir!

Eğer hayatında sevmediğin bir şey varsa, ona karşı savaşma.

Onun sana ne anlatmak istediğini anlamaya çalış. Belki de o, ruhunun bir yankısıdır. Belki de o, seninle konuşan bir rüzgardır, seni bir şeylere çağıran bir sestir. Dinle! Kendi içine dön, kendi içindeki sesi duymayı öğren. Hisler asla yanılmaz..O ses sana ne anlatıyor?

Hiç kimseyi değiştirmeye çalışma!

Bir insanı değiştirmek, bir nehrin yönünü zorla çevirmeye benzer. Su akar, yolunu bulur. İnsan da öyledir. Sen sadece kendi ruhuna şekil ver, o zaman dünya da sana şekil verecektir.

Geçmişin gölgesinde durma!

Ne kaybettiklerine ağla, ne de kazandıklarını yücelt! Çünkü ne geçmiş geri döner, ne de gelecek geldiğinde seni uyarır. 

Şimdi, tam burada kal!

Bu an, her şeyin olduğu yer.

Sonuçta sen bensin ve ben de senim.

Bunu hisset! Hisset ki hiçbir şey ayrı değil. İnsan dediğin, yalnızca bir yürek değil, bir evrendir! Ve evren, sadece onu görmek isteyenlere kendini açar.